Artikel van juni 2009
Verkoop van een familiebedrijf
Een artikel over hoe ik in 2008 mijn bedrijf verkocht.
Onderdaan de pagina kunt een pdf van het artikel downloaden.
Van ouder op kind
Toen Jenny Crone het bedrijf van haar vader had overgenomen, bleef hij in de ketel- en apparatenfabriek werkzaam. Dat had tot grote conflicten kunnen leiden. Maar omdat vader zich beperkte tot de tekentafel, ging het uitstekend.
'Mijn vader wilde mij niet opzadelen met de lasten van het bedrijf'
"Mijn vader en ik hebben elkaar nooit voor de voeten gelopen. Hij is een techneut en ik ben een manager." Aan het woord is Jenny Crone (35), directeur van Crone Ketel- en Apparatenfabriek in Nieuwerkerk aan den IJssel. Zij nam in 1997 het bedrijf over van haar vader, nadat ze er twee jaar in loondienst had gewerkt. Dochter Crone was eigenlijk nooit van plan in te treden in het bedrijf. "Ik ging de Pedagogische Academie doen en zou het onderwijs ingaan." Bovendien had ze een broer en binnen de wereld van de metaal lag een mannelijke opvolger meer voor de hand. Maar haar broer voelde niets voor een directiefunctie en zocht elders een werkkring. Intussen werkte Jenny Crone als onderwijzeres en, omdat dit niet de voldoening gaf die ze zocht, later als secretaresse. Maar ze werd er niet gelukkig van. "Het was te oppervlakkig", zegt ze daarover.
Nooit gedacht
Crone Ketel- en Apparatenfabriek is in 1959 opgericht door Crone senior. Hij richtte zich van het begin af aan op productontwikkeling en had een adjunct-directeur aangesteld die de zakelijke bedrijfsvoering deed. Het lag in de lijn der verwachting dat deze het bedrijf zou overnemen, maar dat pakte anders uit. De adjunct vertrok. Jenny Crone zocht op dat moment een nieuwe uitdaging en na overleg met haar moeder deelde ze haar vader eenvoudigweg mee dat zij de nieuwe directeur wilde worden. "Mijn vader had nooit aan mij gedacht en zou dat nooit gevraagd hebben", weet ze. "Hij wilde mij niet opzadelen met de lasten die het meebrengt om een bedrijf te runnen, maar ik weet dat dit zijn wens was. Op deze manier kon hij zijn werk afbouwen."
Na een inwerktijd als manusje-van-alles en later als adjunct-directeur, waarbij ze ondersteund werd door een speciaal daarvoor aangestelde interim-manager, nam Crone het bedrijf over voor de reële marktwaarde. Een achtergestelde lening bij haar vader zorgde voor de nodige financiële armslag. Na de overname volgde Crone in beginsel dezelfde koers als haar vader had gedaan. Wel ging ze langzamerhand het bedrijf naar haar hand zetten. "Ik ging mijn eigen mensen om me heen verzamelen, nam een andere accountant, ging jaarlijks een beleidsplan schrijven. Kortom: ik ging planmatiger werken, zoals dat tegenwoordig gaat. Later wisselde ik van reclamebureau en liet een andere huisstijl ontwikkelen."
Zo drukte Jenny Crone steeds meer haar stempel op de ketel- en apparatenfabriek. Zonder dat dit overigens ooit botste met de visie van haar vader, die na de overname nog twintig uur in het bedrijf bleef werken. "Hij is de man achter de tekentafel", zegt ze hierover. "Dat is zijn kracht, ik ben een heel ander mens. Daarom voel ik het ook niet alsof ik in zijn voetsporen treed. Ik hoop wel voort te zetten wat hij heeft opgebouwd, maar over de manier waarop ik dat doe, zal mijn vader geen kritiek hebben. Hij laat me in mijn waarde." En haar broer? "Mijn broer is een rechtvaardige en nuchtere jongen, die heel goed weet dat ik naast de baten ook de zorgen heb." Van die zorgen lag zij in het begin wel eens een nacht wakker, maar inmiddels is Crone gewend aan de verantwoordelijkheid. "Niemand kan je helpen, het zijn jouw zorgen. Wel kan ik er met mijn vader over praten, maar uiteindelijk moet ik de beslissing nemen."
Persoonlijke ontwikkeling
De koers van Jenny Crone en haar team richt zich in sterke mate op uitbreiding van de export. Speciaal hiervoor heeft Crone de benodigde kwaliteitscertificaten behaald en inmiddels staan de grijs-rode ketels in tuinbouwbedrijven over de hele wereld. "Omdat je eigen baas bent, kun je precies die richting uit die je zelf wilt. Dat geldt in het bijzonder voor mijn persoonlijke ontwikkeling.
Als je in loondienst bent, moet je maar afwachten wat je baas voor je in petto heeft. Ik kan mij verdiepen in die zaken die ik interessant vind, zelf het zwaartepunt bepalen.
Zo ben ik nu bezig met een marketingplan voor alle landen waarheen we exporteren."
Voor Jenny Crone is een eigen zaak runnen geen beroep, maar een manier van leven. "Ik vind het net topsport. Je moet altijd alert blijven, inslapen kan niet. Je moet bijblijven in je vak en zorgen dat je in goede conditie blijft. Net als een topsporter zorg ik daarom goed voor mezelf. Ik eet gezond, sport veel, ga iedere dag een uur met mijn hond Otje lopen en zorg dat ik voldoende slaap. Als je dat niet doet, ga je onderuit en dat kan niet. Want je hebt wel de verantwoordelijkheid over vijfendertig man."
> Download een pdf van het artikel
